δανδί

ο (και δανδί, οι)

ινδοί ασκητές που ζουν ζητιανεύοντας έξω από τις πόλεις.

[ΕΤΥΜΟΛ. < (ινδ.) dādī < dād «κουπί, κοντάρι, ραβδί» < αρχ. ινδ. danda «ραβδί, κοντάρι» (πρβλ. αγγλ. dandi)].